Ramadhan dan kematian

Setiap kali menjelang Ramadhan saya akan terkenan kepada dua individu (yang agak rapat dengan saya) yang telah meninggal dunia semasa bulan Ramadhan.

Allahyarham Mahadhir
Beliau meninggal dunia pada 1 Ramadhan (tahun 2000). Beliau dan saya sama-sama belajar di ITM Perlis (Diploma in Accountancy (DIA) 1992-1995) dan menjadi "junior" saya semasa di ITM Shah Alam (B.Acc). Beliau seorang yang "happy go lucky" dan senang berkawan dengan beliau. Semasa saya belajar di UiTM Shah Alam di peringkat Ijazah Sarjana saya menerima berita kematian beliau.

Malam sebelum Ramadhan (tahun 2000), beliau makan bersama rakan-rakan lain (member-member lama semasa DIA). Selepas bersahur (1 Ramadhan) beliau bersiap-siap untuk solat subuh. Belum sempat bersolat beliau rebah. Akhirnya beliau menghembuskan nafas terakhir di pangkuan ibu beliau.

Allahyarham Hjh Norlela Jalen
Beliau merupakan isteri kepada abang ipar saya (biras saya). Semasa kami tinggal di Kuala Lumpur, beliau begitu mengambil berat tentang kami sekeluarga. Semasa Wardah melahirkan Eisya (anak pertama kami) beliau sibuk menyediakan mandian Wardah, menolong menguruskan Eisya yang baru dilahirkan hinggalah menanam uri. (Pada waktu itu saya begitu kekok dan tidak tahu menguruskan orang bersalin).

Begitu juga bila menjelang Aidilfitri, kuih tart dan chocolate chip buatan beliau adalah antara yang terbaik dan tersedap pernah saya makan.

Menjadi tradisi keluarga Wardah untuk menaja majlis berbuka puasa di masjid Sg. Nipah, Bagan Datoh pada minggu pertama Ramadhan setiap tahun. Dan pada tahun 2003 kesemua ahli keluarga pulang ke kampung dalam minggu pertama Ramadhan. Sehari selepas "more" tersebut pulang ke rumah masing-masing. Hari Isninnya kami mendapat berita beliau meninggal dunia ketika sibuk menyediakan juadah berbuka puasa. Beliau meninggal dunia kerana serangan jantung.

Saya masih ingat baju (jubah berseluar) kali terakhir sebelum beliau pulang ke Kuala Lumpur. Itulah kali pertama dan terakhir saya melihat beliau memakai pakaian tersebut. Malam sebelumnya beliau sibuk bercerita tentang persiapan menyamput Aidilfitrinya. Pada tahun itu, anak sulungnya sedang mengandungkan anak pertama. Secara berseloroh saya mengusik beliau dengan mengatakan nenek akan tolong jaga cucunya. Dengan bersahaja beliau menjawab,"Eh, tak kuasa orang nak jaga. Jaga le anak sendiri, apa pulak kita kena jaga. Kecik-kecik dah jaga dia (anak beliau), anak sendiri jaga le sendiri". Dan kata-kata itu menjadi kenyataan.

Allahyarham abang ipar saya (Hj Supuan Zaki) meninggal dunia sebulan kemudian (bulan Syawal tahun yang sama).

Kepada pembaca entri ini, marilah sama-sama kita sedekahkan bacaan Ummul Kitab buat mereka kedua.

AL-FATIHAH.

(Entri lama, tetapi amat signifikan)